 |
| Yayınevi: Metis Yayınları Yayın Yılı: 10.Basım / Aralık 2011 Tasarım: Semih Sökmen, Oruç Aruoba |
- Yaşadıklarımız
öldürdüklerimizdir. - Ölümü bilen, onun bilincinde olan bir yaşam, yaşam sürecinin her anında ölümü yaşama katarak, yaşamı bilinçli kılar - ölümü yaşamdan koparmadan, ama ölümün yaşamı kaplamasına da izin vermeden, ölümü, her an, yaşam kılar. (sf.17)
- Bazı şeyleri (belki, her bir şeyi)
yaşayıp bitirmek gerekir; yoksa,
yaşanıp durdukça, bayatlarlar. (sf.27) - Yaşam, kopmadan kurtulamaz-
ama bağlanmadan da kopamaz.
Yaşamında kurtuluş, hep, bağlanıp- kendini
bağlayıp- sonra, hep bağlarını koparman olacak. (sf.43) - Yaşamında öteki kişilere ulaşabildiğin anlar,
bir ormandaki kuş ötüşleri gibi olacak: uzaklardan gelip
geçerken kısacık bir süre yapraklarda yankılanacaklar
-o kadar...
Orman, bütün sessizliğiyle, yine yalnız
duracak orada. (sf.60) - Acısız yaşam sevinçsiz; hüzünsüz yaşam neşesizdir. (sf.79)
- Yaşamın hiçbir belirli yerinde bulamadığın amacı, boydanboya kendisinde yatar. (sf.99)
- Yazmak, yaşamak uçurumunun doruğudur. (sf.102)
- Kişi, felsefe yaparken, kendi temellerini kazmaktadır
-bundan dolayı da, işte,
kolayca yıkılabilir. (sf.153)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder