Kötülük Üzerine

Fuco Ueda

Kötülük kötülüğü doğurur. İlk sızı başkasına kötülük etmenin zevkini tattırır. Kötülük düşüncesi, uygulanma alanı bulamayınca bir insanın kafasında oluşmaz. Düşünceler parça parça yaratıklardır, demişler. Onlara şekil veren, onların doğuşudur; o da uygulamadır. Kafasında çok çeşitli düşünceler oluşturan birisi, başkalarından daha çok uygulama yapıyordur. Bundan dolayı masaya memur olarak bağlanmış bir bilge kişi, ölmeye veya çıldırmaya bırakılmış demektir; güçlü yapıya sahip bir insanın, durgun bir yaşam ve hareketsizlik sonucu kalp durmasından öldüğü gibi.

İstemler, düşüncelerin ilk aşamalarından başka bir şey değildir. Onlar genç kalbin malıdır. Kim onlarla bir ömür boyu duygulanacağını sanıyorsa, budaladır. Birçok durgun ırmak, gürültülü çağlayanlarla başlar ama hiçbiri coşup köpürerek denize kadar ulaşamaz. bu durgunluk çoğu kez büyük, ama gizli bir gücün işaretidir. Duygu ve düşüncelerin dolgunluğu, derinliği çılgınca davranışlara engel olur. Ruh üzüntü ve sevgi duyarken kendisinden hesap sorar, ve bunun böyle olması gerektiğine de inanır. O bilir ki, fırtına olmazsa, güneşin sıcaklığı kendini kurutur. Böylece yaşantısının temeline iner, kendi kendini sevgili bir yavru gibi okşar ve cezalandırır. Bir kişi ancak kendini tanımanın bu yüksek olgunluğuna erişince Tanrı'nın adaletini anlayabilir.

Lermontov

Çağımızın Bir Kahramanı'ndan...