Çarşamba, Ağustos 15, 2012

ATEŞİ YAKALAMAK ~ Suzanne Collins #2

Çeviren: Sevinç S. Tezcan
Orijinal Adı: Catching Fire
Kapak Editörü: Yusuf Tan
Yayın Yılı: 11.Baskı / Mart 2012
Yayınevi: Pegasus Yayınları
Sayfa Sayısı: 408

ARKA KAPAK:

"Açlık oyunları, insanı meraktan çatlatan, gerilim dolu, akıcı ve sarsıcı bir roman... Elimden bırakamadım.Bağımlısı oldum!"
-Stephen King
"Bu kitaba o kadar bağımlı kaldım ki, yemeğe çıktığımda bile kitabı yanımda taşıdım ve masanın altında okumaya devam ettim. Hikayesi beni birçok gece uykusuz bıraktı çünkü bitirdiğimde bile, yatakta bu kitabı düşünmeye devam ettim. Açlık Oyunları kesinlikle büyüleyici." 
-Stephenie Meyer

"Zekice kurgulanmış ve çok akıcı bir kitap... Büyüleyici."
-John Green
"Bilimkurgu, heyecan, gerilim ve aşkın muhteşem bir karışımı."
-USA Today
New York Times Bestseller
USA Today Bestseller
Horn Book Fanfare Yılın Kitabı
Publishers Weekly Yılın En İyi Kitabı
School Library Journal Yılın En İyi Kitabı
Booklist Editörlerin Seçimi
New York Times Book Review Editörlerin Seçimi
New York Times Yılın Unutulmaz Kitabı
Kirkus Yılın En İyi Kitabı
  • Buradaki eski hayatımı öyle çok özlüyordum ki. Sıkıntı içinde yaşardık ama nereye ait olduğumu ve hayatımızı oluşturan o sımsıkı dokunmuş kumaştaki yerimi bilirdim. (sf.13)
  • Ancak bir şeyin sonuna ulaşabilmek için, önce o şeyi yaşamak zorundasın. Geç kalmasan iyi olur. (sf.19)
  • Arenada geçirdiğim zaman bana, elinde olmayan şeyler -özellikle babamın ölümünden sonra içine düştüğü depresyon- yüzünden annemi cezalandırmamam gerektiğini öğretmişti. Çünkü bazen insanların başına bir şeyler gelebilir ve onlar da bu şeyleri kaldıracak donanıma sahip olmayabilirlerdi. (sf.39)
  • Çaresiz durumlar, çaresiz önlemler almayı gerektiriyorsa, ben de istediğim kadar çaresizce hareket etmek konusunda özgürüm demekti. (sf.85)
  • Burada, şehirde her zaman yıldızları görmenizi imkânsız kılacak kadar çok ışık vardı. (sf.86)
  • Bana göre, en kötü acı her zaman için o an hissedilen acıydı. (sf.124)
  • Ölüm, insanları bir araya toplamakta dirimden daha çok işe yarayabilirdi. (sf.255)
  • Konuşmayı, tepki vermeyi bıraktım ve getirdikleri yiyecek ve suyu geri çevirdim. Koluma istedikleri şeyi enjekte edebilirlerdi ama yaşama arzusunu kaybetmiş birini yola devam ettirebilmek için bundan çok daha fazlası gerekirdi. (sf.406)
  • Kurtaramazsa da bir şey değilmezdi. İnadına ölmek de yeterliydi. (sf.407)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder