Toza Sor ~ John Fante

Çeviri: Avi Pardo
Yayın Evi : Parantez
Orjinal Adı: Ask the Dust
Kapak Düzeni: Nurcan Zamur
Sayfa Sayısı : 155

• Yüzünü yıka,saçını tara,aynada beyaz saç taraması yaparken güzel kokmanı sağlayacak bir koku sür; kaygılısın Arturo,çok kaygılısın ve kaygı beyaz saç demektir. (sf.17)
• Korkutmuşlardı beni,utangaçtılar,beni reddetmişlerdi;prensesim beni reddetmeyecek ama,anlayacak,çünkü o da aşağılanmıştır. (sf.17)
• Ölüler hayata döner mi? Kitaplar hayır diyor,gece evet diye haykırıyor. (sf.17)
• Tanrım,artık bir ateist olduğum için beni bağışla,ama Nietzsche'yi okudun mu? Ne kitap! (sf.20)
• Dünyada beni seven  bir şey olsaydı,tek bir şey,bir böcek,bir fare hatta,ama o da mazide kalmıştı,ona sunabileceğim en iyi şeyin portakal kabuğu olduğunu anlayınca Pedro bile terk etmişti beni. (sf.26)
• Bir süre kent merkezinde aylak aylak dolaştıktan sonra öğleye doğru kendime acımaya başladım,önünü alamadığım bir hüzün kapladı içimi.Odama döndüğümde kendimi yatağıma bırakıp hıçkıra hıçkıra ağladım.(sf.38)
• O denli yaraladılar ki beni,kitaplara sığındım,içime kapandım,kasabamdan kaçtım ve bazen Camilla,onları gördüğümde aynı acıyı hissediyorum,o eski yara kanıyor ve burada olmalarından mutluluk duyuyorum,köklerinden kopmuş olmalarından,gaddarlıklarının kurbanı olmalarından,güneşin altında ölüyor olmalarından. (sf.44)
• "Ne önemi var? Sen bir hiçsin,bense bir zamanlar biri olmuş olabilirim ve hepimize giden yol sevgidir." (sf.78)
• Kaldırımda hırslı bir şekilde yürüyordum,bana son derece garip görünen insanların yanından geçerek,hayaletlerin;dünya bir hayal gibi,şeffaf bir düzlemdi ve üstündeki herkes çok kısa bir süre için oradaydılar,hepimiz,Bandini,Hackmuth,Camilla,Vera,hepimiz kısa bir süre için vardık,sonra başka bir yere gidecektik;hayatta olmaya çok yaklaşıyor ama olamıyorduk. (sf.91)
• Ruhunu yitirmiş biri dünyaya sahip olsa ne fayda? (sf.100)
• Katil ya da barmen ya da yazar,ne olduğunun önemi yoktu;kaderi hepimizin ortak kaderi,onun sonu benim sonumdu;ve bu gece,pencereleri kararmış bu kentte onun ve benim gibi milyonlarca insan vardı;ölmekte olan çimen yaprakları kadar ayırt edilemez milyonlarca insan. (sf.114)
• Gece vardı allahtan,karanlık vardı,yoksa bir günün bitip yeni bir günün başladığını fark edemezdim. (sf.125)
• Onun eviydi burası,onun viranesi,parçalanmış düşü. (sf.135)