- "bebek,neden başkaları arabaları ile bize çarpmaya çalışıyorlar?"
"çünkü mutsuzlar ve mutsuz insanlar acı vermeyi severler,annem."
"mutlu insan yok mu?"
"mutluymuş gibi yapan çok insan var."
"neden?"
"çünkü utanıyorlar,korkuyorlar,itiraf edecek cesaretleri yok."
- "İnsanlık beni hep iğrendirmiştir.Onları özellikle iğrenç kkılan
akraba ilişkileri hatalığıydı,ki buna evlilik,güç değiş tokuşu ve
yardımlaşma,mahalleniz,bölgeniz,şehriniz,ülkeniz,devletiniz,milletiniz
de dahil.Hayvanca -korku aptallığı ile vızıldayıp durdukları kurtuluş
kovanında herkes birbirinin kıçına yapışmıştı."
- "Bay Evans,sizi izliyoruz ve aklınızın bir parçasını yitirdiğinizi sanıyoruz."
Resepsiyon memuru doğrulup gözlerini Frank'in yüzüne dikti.
"Sinemaya gitmeyi düşünüyorum," dedi Frank,"önerebileceğin bir film var mı?"
"Konudan sapmayalım,Bay Frank."
"Pekala,aklımı yitiriyorum.Başka?"
- "ruhundan arta fazla bir şey kalmamışsa ve bunun farkındaysan biraz ruhun vardır yine de."
- "dibe vurduğunu sanıp bir dip daha olduğunu keşfedebiliyordu insan."
- "ziyaretime gelen insanlar biraz tuhaftır,ama hemen hemen herkes
tuhaftır biraz;dünya her zamankinden daha çok sallanıp titreşiyor ve
sonuçları aşikar."
- "ne ilgisi var,diye geçirdim içimden.ne önemi var?herkes anlamsız
hamleler peşindeydi,oysa bir hamle yaptığında matematik hesabı da yapmak
zorundaydın."
- "-kimse ruhunun tamamını yitirmez-yüzde doksanını rüzgara işer sadece.
- "İnsan,ruhunu anlamayı ısrarla reddeden bir ortamın kurbanıdır."
- "yüzde yüz insan yoktur aslında.hepimizin,başkalarının farkında olup
bizim farkında olmadığımız deli ve çirkin bir yanı vardır.yoksa bu
çiftliğe nasıl katlanabilirdik?"
- "Beni hayvanat bahçene mi katmak istiyorsun?"
"Evet."
"Ben insanım ama."
"Evet ama bozulmamışsın.Onlardan farklısın.İçinde hâlâ yüzen bir şeyler var.Onlar kaybolmuş,sertleşmiş.Sen de kaybolmuşsun ama sertleşmemişsin.Bulunmaya ihtiyacın var."
- "Dünya yorgun,sonu yakın.İnsanlar taşlaşmışlar.Kendilerinden usanmışlar.Ölüm dualarının kabul edilmesini bekliyorlar."
- "yatağıma döndüm.ölüyordum sadece.kimsenin umurunda değildi.benim bile umurumda değildi."
- "düşünün bir.herkes ölür."
- "Size şu kadarını söyleyeyim,dehşetin dehşet olduğuna inandığınız anda daha AZ dehşete düşersiniz."
- "Kurmalı oyuncaklardan farksızdık...birkaç kez kuruluyorduk,sonra da güle güle...ortalıkta dolanıp varsayımlarda bulunuyor,planlar yapıyor,valiler seçiyor,bahçemizdeki çimleri biçiyorduk...Delilik tabii,ne delilik DEĞİLDİR ki?"
Pazar, Şubat 19, 2012
Sıradan Delilik Öyküleri-Bukowski
Etiketler:
ABD,
Charles Bukowski,
Öykü,
Parantez Yayınları,
Yeraltı Edebiyatı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder