Biliyorsunuz ki hayatımda ilk kez bir blog turuna katıldım. Ephesus bize okumamız ve yorumlamamız için Şans Bilekliği'ni gönderdi. Kitap 437 sayfa. Çeviri Deniz Beril Bacaklılar'a ait. Kapak tasarımını ise Duygu Serin yapmış.
Kitapla ilgili minik tanıtım Colored Books'da, alıntılar benim blogumda (şurada), kitap hakkındaki yorumlar Kitap Maceraları'nda, yazarın kim olduğuyla ilgili yazı Matmazella'da ve son olarak yazarın şu ana dek yazdığı kitapların anlatıldığı yazı Obur Kitaplık'da yayınlandı. Şimdi de görüşlerimizi belirtiyoruz.
Şans Bilekliği...
Elime aldığımda, tırt bir kitap olduğunu düşünmüştüm. Zaten biliyorsunuz, genelde böyle kitaplara burun kıvırırım. Çerez kitap olarak nitelerim. Konusunu falan okuyunca da, kesin sıkıcı bir kitap bu dedim. Hem de 400 sayfa, oturup ne yazmış bu kadar?! Böyle de önyargılı biriyim demek ki.
Okumaya başlayınca fena da değilmiş diye düşündüm. Pek hızlı ilerlemedi başta, sonra tur takvimine yetişemeyeceğim korkusuyla iki günde bitiriverdim kitabın kalan kısmını.
Ana karakter Steve adında bir kadın. Steve obezmiş, 32 yaşında kalp krizi geçiriyor ve sonunda ya kilo vereceğini ya da bu hayata veda edeceğini görüyor. Böylece kilo vermeyi seçiyor ve midesine kelepçe taktırıyor. Kocasından ayrılıyor ve yeni bir evde yaşamına başlıyor.
Steve'in geçmişine dönüyoruz sık sık çünkü o yeni hayatına adapte olmaya çalışırken -artık zayıf bir kadın, güzel bir kadın- bir yandan da geçmişindeki sorunları çözmeye uğraşıyor. Annesi şizofrenmiş, bir gün iyice çıldırıp kız kardeşini arabaya atmış. Bunu gören Steve'de atlamış arabaya. Anneleri önce bu ikisini sonra da kendini suya atmış, dere gibi bir yere. Steve'in kız kardeşi boğulmuş ve anneleri de öyle, o da ölmüş. Steve kız kardeşini kurtaramadığı için hep kendini suçlamış ve yemeye de böyle başlamış.
Kitapta pek çok sorunlu karakter var. Steve'in kontrol manyağı bir eniştesi var, tam bir düzenbaz. Karısı alkolikmiş bir dönem, çocuklarından biri babaları yüzünden kadınlarla iletişim kurmakta zorlanıyor, diğeri ise anoreksi hastası. Böyle işte, Steve'in geçmişiyle birlikte bu insanların da geçmişlerine bir bakış atıyoruz sanırım.
Steve sandalyeler yapıyor, renk renk, çeşit çeşit. Tüylü sandalyeler, kanatlı sandalyeler. Onları pek gözümde canlandıramadım ama biraz eğlenceli buldum. Konusunu okuyunca, "Ah tamam, ağlak, saçma bir kitap bu" diyebilirsiniz ama, bu kadar problemli insanı bir araya getirip bu kadar eğlenceli bir kitap yazmak da yetenek herhalde. Kitapta bol bol güldüm. Karakterleri çok sevdim. Steve'in annesini özellikle pek renkli buldum, Steve'in kuzenleri, anneannesi ve dedesi, hatta o aptal eniştesi bile kitabı renklendiren karakterlerdi.
Şans Bilekliği, beklediğimin oldukça üstünde bir kitapmış. Kendi türü göz önünde bulundurulursa oldukça başarılı, renkli ve eğlenceli. Hem de bu kadar dramı içinde barındırırken!
7/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder