Bir Pazar

-John Baez'e-

Tozlu,havasız,ışıksız koğuşta

Oturmadaydık suskun,kederli

Pazar günü tekdüze uzuyordu

Herkes kendi küskün düşündeydi

Küçük,transistörlü radyodan

Ansızın ışıklı bir insan sesi yükseldi

Işıdı durgun yüzler

Gün aydınlığınca gülümsedi

"Geçmiş günler" diyordu şarkıcı

Ama diriydi,umut doluydu sesi

Tutunup bu özlemli ezgilere

Aştık zindanın duvarlarını sanki

Karanlık koğuş aydınlanıverdi

Umutla canlandı yürekler

İnsana yaraşan özgürlüktür

Anladım bir daha ve sevinçle dolu gelecekler.

Ataol Behramoğlu
Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var
sf.109