Koloni ~ Jean Christophe Grangé

Çeviren: Tankut Gökçe
Orijinal Adı: Miserere
Kapak Tasarımı: Yavuz Korkut
Yayın Evi: Doğan Kitap
Yayın Yılı: 23.Baskı / Ağustos 2009
Sayfa Sayısı: 422

ARKA KAPAK:

Onlar çocuktular... 

En mükemmel elmasların saflığındaydılar...

Ne en ufak bir lekeleri ne de en ufak bir kusurları vardı...

Ve ne de en ufak bir günahları...

Ama onların saflığı kötülüğün saflığıydı...

• Egzotizm devam ediyordu. Ermeni kökenli eski bir polis, Şilili bir koro şefinin cinayetiyle ilgili olarak Mauritius Adası'ndan birini sorguluyordu. Bu bir soruşturmadan çok bir "world kitchen"i andırıyordu. (sf.36)
• "Kamerun'da bir laf vardır; kıçındaki mermi kalbindeki mermiden daha iyidir, derler." (sf.93)
• "İnat, bir polisin en büyük düşmanıdır..." (sf.102)
• "Çocuklar ölüme yaklaştırır." diyordu Hegel. (sf.138)
• "Kalabalık. Bundan daha iyi gizlenecek yer olmaz." (sf.145)
• "Freud'un ne dediğini biliyor musun? 'Hepimiz küçük çocuklara ve büyük kitlelere hayranlık duyarız.' " (sf.146)
• "Bütün müptelalarda göçebe ruhu vardır." (sf.201)
• İnsanlardan nefret ettiğinde onları daha iyi tanıyorsun. (sf.212)
• "Nevroz, uyuşturucu kullanmayan insanın uyuşturucusudur." (sf.239)
• "Romantik bir bakış açınız var. İnsanları sevmek gerektiğini, tüm insanların iyiliği, verimliliği ve uzlaşması için onlara saygı gösterilmesi gerektiğini düşünüyorsunuz. Ama bu bakış açısı son derece yanlış. İnsan doğuştan kusurludur. Doğadaki bir bozukluktur." (sf.245)
• İnsan hayal kurmak için yaratılmıştı, yani itaat etmekten çok mücadele etmek için. Bu evrimin kuralıydı. Ve özellikle de insan şiir için yaratılmıştı. Ütopya da şiirseldi. Ve şiir daima gerçekçiliğin karşısında olacaktı. (sf.250)
• Dostluk tehlikeli bir şeydi. (sf.320)
• Uzun zamandan beri insanları yargılamayı bırakmıştı. Artık ihanete inanmıyordu, çünkü edilen yeminlere inanmıyordu. (sf.335)
• Fanatizm, şiddetin en kötüsüdür. (sf.343)