Sina ile tuz dağında, zeytin
hakkında konuşuyorduk: Bir tek
olsun zeytin yetiştirseydik
bunca söz yerine!
(...)
Hiç kutsalınız yoksa
kardeşlerinize bakın, kardeşlerim!
Kardeşlik, yokluk kadar kutsaldır,
onların bakışında zeytin, tuz
onlar ağlayınca göl, gönül onlarda
durduğu için dağ ve uzun
çarşılı bir gülüşü var onlarla
uzun bahçeli bir geçmişin... Diyebilir miyiz,
yokluğun çölü zeytinden ve bizden
geçilmiyordu varlığımız, kardeşler:
Yokluğunu yetiştirebilir miyiz geçip zeytinden?
*
Biri hepimizle göz göze gibi hâlâ uykusuz,
biri sis içinde kirpiklerine kadar açık,
bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum
konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,
gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde
Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa şiir niye?
*
şimdi bir başına kalan ev gibiyim gibiysem
bir başka yetim olan şiirin suçu yok bunda
ev neyse şiir odur, babadır neyse oğul da!
(...)
Dinle ve sus: Bir şiir suçluysa yalnızca susulur!
*
Çiftçiler içini döker toprağa
onun cömert sessizliğini toplarlar
göz döker, bulut toplarım
söz döker, mavi toplarım
Sırdan ayırdılar yolumu, nasıl abdalım?
*
Bir şehre gitmezdik ki biz, bir hayale giderdik!
*
az yazsan çok eksilir, çoğu sende saklıdır
uzaklıklar az kalır çoğu yakın sanana
ya nasipsiz yakınlıktan daha neresi uzak
tekrarlayıp durmadasın: Çok uzak çok yakın az
ve sendeki eksiği senden olmayana sayarak!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder