Herkesten yapılmış duvarlar adına
Kendinden başka doğrusu olmayan büyük aşklar adına
*
Kırmızı bir soluk, kırmızı bir solukla halkalanırken, bütün zamanlardan sesleniyor ölüm: Aşktan başka gerçeklik yok.
*
Ey Züleyha masalı
Ben bir zaman yanlışıyım
Sen zamandan büyük güzellik
Elinde başkalarının sözü
Ölümün doğrusunu
Seç diyorsun şimdi bana
İpim yılan ıslığı
Kuyum çınlayan gövden
Ben o Yusuf'um
Ölümden sana gelen...
*
Yastığa başını koyduğunda başucundaki boşluğa bak. Ayrılık diyordun ya...
*
Kalabalık, yağmalıyor insanı.
*
İnsan sözlerden yapılırmış
Payıma düşen rüyayı
Gördüm bitirdim.
*
Bir salyangoz söyledi
Daha yüce değilmiş
İnsanın yaşama tutkusu.
*
Yaşamayı kimse bağışlamaz bize
Biz onu ölümün ana rahminden
Aşka dönmüş bir beden arzusuyla
Harf harf yaratarak çeker alırız.
*
Evlerin pencerelerini tamamıyla açabilen
tek bir rüzgâr biliyorum: Ortak keder.
*
Tanrılar arasında insan yalnızlığı mı
İnsanlar arasında insan yalnızlığı mı?
Ne diyordu ince şeylerin annesi
"Ötekini oku, derinde dipte duranı"
*
"Geride kalmanın cezasıyım -diyor-
Biliyor musun, hoyratlık değil de
İncelik yakıyor canımı..."
*
Ağzında deftersiz kalemsiz bir acı
Döner sonra insanın en eski bilgisi:
Sokaklar evlerden yapılırmış
Sokaklar evlerden yapılırmış...
*
Dünya bir gölgelikmiş*
Doğan ve batan günden öğrendim...
*
Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider...
*
Kimse kendinden bir yere gitmiyor
Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek.
*
"Böcekler, ağlamayın!
Âşıklar da, yıldızlar da
Ayrılmak zorunda birbirlerinden."
*
"Dağlar dilsiz ustalardır ve suskun öğrenciler yetiştirirler." (Goethe)
Kendinden başka doğrusu olmayan büyük aşklar adına
*
Kırmızı bir soluk, kırmızı bir solukla halkalanırken, bütün zamanlardan sesleniyor ölüm: Aşktan başka gerçeklik yok.
*
Ey Züleyha masalı
Ben bir zaman yanlışıyım
Sen zamandan büyük güzellik
Elinde başkalarının sözü
Ölümün doğrusunu
Seç diyorsun şimdi bana
İpim yılan ıslığı
Kuyum çınlayan gövden
Ben o Yusuf'um
Ölümden sana gelen...
*
Yastığa başını koyduğunda başucundaki boşluğa bak. Ayrılık diyordun ya...
*
Kalabalık, yağmalıyor insanı.
*
İnsan sözlerden yapılırmış
Payıma düşen rüyayı
Gördüm bitirdim.
*
Bir salyangoz söyledi
Daha yüce değilmiş
İnsanın yaşama tutkusu.
*
Yaşamayı kimse bağışlamaz bize
Biz onu ölümün ana rahminden
Aşka dönmüş bir beden arzusuyla
Harf harf yaratarak çeker alırız.
*
Evlerin pencerelerini tamamıyla açabilen
tek bir rüzgâr biliyorum: Ortak keder.
*
Tanrılar arasında insan yalnızlığı mı
İnsanlar arasında insan yalnızlığı mı?
Ne diyordu ince şeylerin annesi
"Ötekini oku, derinde dipte duranı"
*
"Geride kalmanın cezasıyım -diyor-
Biliyor musun, hoyratlık değil de
İncelik yakıyor canımı..."
*
Ağzında deftersiz kalemsiz bir acı
Döner sonra insanın en eski bilgisi:
Sokaklar evlerden yapılırmış
Sokaklar evlerden yapılırmış...
*
Dünya bir gölgelikmiş*
Doğan ve batan günden öğrendim...
*
Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider...
*
Kimse kendinden bir yere gitmiyor
Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek.
*
"Böcekler, ağlamayın!
Âşıklar da, yıldızlar da
Ayrılmak zorunda birbirlerinden."
*
"Dağlar dilsiz ustalardır ve suskun öğrenciler yetiştirirler." (Goethe)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder