Salı, Mayıs 02, 2017

Veda Busesi ~ Umay Umay


Ölünceye kadar seni seveceğimi sanmıştım baba
Ama aşık oldum

*

İfade edilememiş ve bu yüzden kutsal kalan pek çok şey gibi...

*

Belki sen, 
Belki ben,
Belki göğsümdeki kelebek,
Belki aşk,
Kentin gürültülerini üzerinden atabilirsen...
Kapını tıklatırım ve sana "gelen benim" derim.

*

Her aşk bir devrimdi, bir yolculuk hikâyesi.

*

Çünkü gömleklerini ütüleyemem , ama sana çorba
pişirmeyi her şeyden çok isterim

*

Masum bir ülkeye gidebilirdik, masum bir ülke kurabilirdik. 
Korkaksın o yüzden aşkım gaz lambaları gibi titriyor.

*

Korkularımız tanrılarımızdır. Olsun, sen yine de gel,
bir yorganın altında ter boncuklarınla boğ ve orgazm olduğunu söyle...
Hâlâ şarkılar var, ondan.

*

Biz neden bir yaprak daha sevinciyle koşmak istemiştik...
Anımsayan yok. 
Çünkü biz hepsinden daha fazla acı çekiyorduk ve birbirimizi arıyorduk.

*

Sana beni al diye yazıyorum. Koru, öp ve sarıldığında
kollarının titrediğini gizleme diye. Yoksa tren istasyonlarına mı 
dönmeliyim; sokak ortasında kaskatı kesilip, sen duymuyorsun diye yenik bir 
zafer çığlığı mı atmalıyım...

*

Biz hepsinden daha azdık ve birbirimize rastlayınca korktuk...

*

Acımasızlığını son patikada bırakmıştın, 
durgun bir nehir için her şeyi unutmayı seçtin. Bir gün sadece
seni öpmeyi unuttuğum için geri döneceğim. Sana devrim için 
söylenmiş en güzel şarkıları söylemek
için.
Şaşırıp yine acımasız ve çocuk olacaksın...

*

Kimse çözümsüzlüğünü seçmiyor. Bu bir seçim değil;
çıkmaz sokakları sevmek bir seçim değil.

*

Yazmak şarkı söylemekten daha farklı. Çünkü şarkı
söylemek affediyor her şeyi, yazmaksa öç alıyor.

*

Affederim seni. Diğerlerini affetmedim. Seni
affederim,...yalnız olduğun için.

*

Gel ve sakın korkma. Aydınlıkta ne varsa karanlıkta da o vardır.

*

Belki de sana gelmek yerine saçlarımı boyatmalıydım.

*

Biliyorsun bir tek sen bilebilirdin zaten, hep haklı ama suçlu çıktığımı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder