Eski Bahçe - Eski Sevgi ~ Tezer Özlü

buradan

• Bir şey söyle.
  Bitsin. Her şeyi bitirsin. İşin çok başındayız daha. Bitsin. (sf.10)
  
• Uzun süredir gitmek istiyordum buralardan.
  Nereye?
  Herhangi bir yere. Burada hiç kıpırdamadan ölmemek için. (sf.13)
• kimseyi görmek istemiyorum ben
  ve kimsenin de beni görmesini
  willy gibi gitsinler ülkemden
  büyük alanların ve heykellerin
  olduğu yerde yaşasınlar
  babamla birlikte bir köşe kahvesinde otursunlar
  önlerinden dilenenler geçsin
  ve bir araba dursun
  ve bir kadın insin köpeği ile
  çiçek alsın
  arabaya binsin
  ve evini süslesin (sf.37)
  
• O gece insanın kavrayabileceğinden daha çok şey bilmesinin bir mutsuzluk olduğunu düşündüm. Bu bazen olgunluktur, ama olgunluk değilse, o zaman- çöküştür. Boris Pasternak(?) (sf.68)
  
• Her yerde kalabilirim, hiçbir yerde kalamadığım için. (sf.83)
• Babamın bu gece yanımda ölmesi doğaldır. Ölmeyip, yeniden yaşama dönmesi de. Güncel bir olay. Bütün büyük olayları güncel olaylar gibi algılamaya koşullandırıldık. Evimizin kapısı kırılabilir. Silahlar üzerimize dayanabilir. Bunlar günlük olay. Neresinden tutacağız bu ülke üzerine kâbus gibi çöken yaşamı? (sf.95)
  
• Buralara genç bir erkekle gelip, bu dağ yamaçlarında sevişmeli. (sf.97)
  
• Burada, bar taburesinde otururken, bir bozkır kentinde uzandığı ve 'artık kendi kendimi bu denli yoran kişiliğime dayanamayacağım' dediği anlar var. (sf.98)
  
• Bu denli çok ülke, bu denli çok insan, bu denli çok roman kahramanı tanımalı mıydık? Uçaklara, trenlere, otobüslere bu denli çok binmeli miydik? Her kentin gecesinin uzantısına doğru yaşayıp, her kentin sabahına uyanmalı mıydık? (sf.99)
  
• Bir ülkenin anarşisini kim anlatabilir? Ölenler mi? Öldürülenler mi? Her gün yeni ölümleri bekleyenler mi? (sf.102)
  
• Biz öylece bankın üzerinde oturuyorduk. Herhangi bir kentte. Var olmanın herhangi bir zamanında. Tanıdığımız tek güneş ısıtıyordu. (sf.116)
  
• Kimse düşünmüyor insan varoluşunun ne çok benzerlikler gösterdiğini. Kader demek istemem. Ne çok benzerlikler! Özlem! Acı! Öteki şeyleri anmak istemem. (sf.117)