Pazartesi, Temmuz 21, 2014

İle ~ Oruç Aruoba

Kapak Tasarımı: Semih Sökmen
Yayın Yılı: 10. Basım/ Nisan 2014
Yayınevi: Metis
Sayfa Sayısı: 228
  • Belki temel hata, sevgiyi bir 'duygu' işi olarak görmekte -duygu yanı yok değil; ama bu, bilinçle dengelenmezse- yalnızca duygusal kalırsa- kişinin özgürlüğü pahasına yürüyor. (sf.33)
  • "Şimdi yapmamız gereken, yalnızca ikimize özgü, bir yeni dil geliştirmek, kurmak, yaratmak -öylesine ki, bir üçüncü kişi, bizim birbirimize öylediklerimizi işitecek olsa, bunlardan hiçbirşey anlamasın." (sf.54)
  • Hani, biryerden dönecektim; sana saatini de söylemiştim; gelince senin notunu buldum: "Daha gelmediğini bile bile aradım- öylesine, işte..." diyordun- içim ışıldadı:-
    İşte tam da buydu 'arama'nın özür -'buluna'mayacağı bilindiği zaman bile, aramak... (sf.68)
  • İnsanca özlemler dünyaya uymuyorsa,
    bozuk olan dünyadır; insanca özlemler, değil... (sf.70)
  • "Bir kadın 'seni seviyorum' derken aslında 'yüreğime bir çizik attın ve bu yüzde 'seni öldürebilirim' demektedir." (sf.86)
  • Oysa, ilişkide 'teşekkür'e yer yoktur -olamaz: kişilerden birinin öbürü için yaptığı birşey, öbürü açısından gerçi bir 'lütuf' gibidir (bir armağan...); ama, yapan kişi açısından bir 'ödev' gibidir (Kant'ın anlamında): kişinin yapması gereken; yapmazlık edemeyeceği, birşeydir. (sf.90)
  • Ayrılış ilişkinin kayıp çocuğudur;
    özlem de sevginin ikiz kardeşi... (sf.117)
  • Anılar, garip ya işte, 'geçmiş' şeylerin taşıyıcıları oldukları halde, 'şimdi-burada'ki ilişkinin en önemli temelini oluştururlar- (sf.140)
  • 'Sadakat', kişinin kendinde bir kişiye bir yer ayırması, ve o yeri hep onun için korumasıdır;
    'sadakatsizlik' de, kişinin kendinde bir kişiye bir yer ayırması, ve o yerin korunmasını savsaklamasıdır;
    'ihanet' ise, kişinin, o yerine, başka bir kişiyi sokması- (sf.174)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder